Harrie Franken was meester op de Weebosch van 1960 tot 1999.

Hij tekende de oude Kempische liederen en dansen op en maakte daarvan een uitgebreid archief. Een aantal daarvan beschreef hij in zijn boek ‘Liederen en Dansen uit de Kempen’. Met ‘Ut Muziek’ trad hij tientallen jaren op om de liederen ten gehore te brengen. Met ‘Het Kempisch Volksorkest’ speelde hij meer dan 25 jaar lang elke eerste zondag van de maand in Postel Nog steeds worden daar door Belgische en Nederlandse bezoekers de oude dansen opnieuw gedanst.

Al vóórdat VELT in Nederland werd opgericht hadden Harrie en zijn vrouw Nel de VELT in België ontdekt en hadden ze er zich bij aangesloten.  Samen met Riek en Gust Sengers waren ze de eerste Nederlandse en Bergeijkse VELT-idealisten.

Vanwege hun grote betrokkenheid bij het behoud van een gezond leefmilieu en het inzicht dat biologisch tuinieren belangrijk was.

Vanaf het begin in 1984 is er bij de VELT-Natuurmarkt in Riethoven steeds een beroep gedaan op Harrie Franken om met zijn ongekunstelde Kempische muziek en dans de markt op te luisteren. Geen miocrofoons of luidsprekers, geen muziek of dansen uit den vreemde, maar gewoon de traditionele Kempische dansen, zonder opsmuk, zoals die door het Kempisch Volksorkest gespeeld worden. Nooit is er tevergeefs een beroep gedaan op Harrie en altijd maar weer was het voltallige Kempisch Volksorkest met dansers aanwezig om de markt op te luisteren, in de geest van de markt zelf. Zonder enige vergoeding. Gewoon uit liefde voor de goeie zaak.

Bij de opening van Natuurtuin ’t Loo in 2000 was Harrie en zijn Kempische Volksorkest er weer als vanzelfsprekend, evenals bij de eerste Kempische Natuurmarkt in 2002. Harrie stond er 100% achter en dat motiveerde ook het volksorkest en de dansers om belangeloos te komen spelen en dansen. We wisten toen al dat Harrie ernstig ziek was en iedereen zat daarover in spanning. Tijdens die eerste Natuurmarkt op Natuurtuin ’t Loo maakte Frits Jansen een aantal foto’s, waarvan één heel treffend de karakteristieke houding van Harrie als staand violist (Stehgeiger) en dirigent weergaf. Dat beeld is ons bijgebleven.

Dit beeld is door Jos van den Putte, jarenlang vriend en bondgenoot van Harrie, gegraveerd in een stuk glas van ongeveer 40 bij 110 cm en 2 cm dik.

Op zondagmorgen 31 oktober 2004 is het mo(nu)mentje op indrukwekkende wijze onthuld door de Franse groep uit Chateauroux “Chants et Danses du Berry”, waarmee Harrie en het Kempisch Volksorkest sinds jaren een nauwe band hebben. Terwijl de klanken van Karels viool door de vroege ochtendnevel de hemel in klommen, trilden de snaren van Marie-Pierre’s draailier de druppels van de rijpe mispels.

Het mo(nu)ment geeft rondleiders de kans om iets van Harrie en zijn strijd voor behoud van de authentieke Kempische natuur en cultuur te vertellen.

Hij deed alle moeite om het oude landschap te behouden toen de ruilverkaveling van onze regio een polderlandschap dreigde te maken.

Hij fotografeerde heggen en wallen, vogels en bloemen.

En terwijl het niet mogelijk bleek om het kleinschalige en warme Kempische landschap te behouden, lukte het hem wel om de oude liederen en dansen uit de streek op te tekenen en voor het nageslacht te bewaren. Dat is de muziek die hij speelde met het Kempisch Volksorkest. Dat zijn de dansen die de Kempische Volksdansers uitvoeren. En dat zijn de liederen die hij met Ut Muziek opnieuw ten gehore bracht.

Het is daarom terecht dat we Harrie, die in Bergeijk werd geboren en op de Weebosch leefde en werkte, een mo(nu)mentje hebben gegeven aan de Weebosscherweg, op Natuurtuin ’t Loo.